Het hoofdbrein is het centrale zenuwstelsel dat de hersenen en het ruggenmerg omvat. De bouwstenen van onze hersenen zijn neuronen. De hersenen zijn anderhalve kilo zwaar, ze bevatten circa 100 miljard neuronen en nog tien keer zoveel gliacellen. De neuronen zijn met elkaar verbonden door meer dan 100.000 kilometer zenuwvezels.
De hersenen zijn een waarnemend, aansturend, controlerend en informatieverwerkend orgaan. Zij vormen een complex netwerk en zelfs met de meest moderne onderzoekstechnieken kunnen we maar voor een gedeelte verklaren hoe ons brein werkt. We weten dat een aantal gebieden in de hersenen speciale functies hebben en dat er talloze verbindingen zijn tussen elk van deze gebieden. Dit betekent ook dat na een beschadiging, bijvoorbeeld door een bloeding, gedeelten van de functies van een bepaald gebied door een ander gebied kunnen worden overgenomen. Daarnaast is er sinds kort neurogenese aangetoond in de hersenen: de groei van nieuwe zenuwcellen bij volwassenen.
De hersenen besturen en coördineren sensorische systemen, beweging, gedrag en homeostatische lichaamsfuncties zoals ademhaling, bloeddruk en lichaamstemperatuur. De hersenen worden daarnaast gezien als de bron van beweging, geheugen, cognitie en emotie.
In de westerse geneeskunde wordt het hart vooral gezien als een spier van 300 gram, die het bloed rondpompt en zo zorgt voor de circulatie totdat we sterven. De medische wetenschap stelde tot voor kort dat de hersenen alle lichaamsfuncties regelen, waaronder ook het hart. Neurowetenschappers hebben onlangs echter aangetoond dat het hart andere systemen in het lichaam aanstuurt en functioneert als een eigen brein. Het hart heeft een complex intrinsiek zenuwstelsel, dat voldoende verfijnd is om te kwalificeren als ‘kleine hersenen’. De hersenen van het hart vormen een ingewikkeld netwerk van verschillende soorten neuronen, neurotransmitters, eiwitten en ondersteunende cellen zoals die ook gevonden worden in de hersenen. Haar uitgebreide circuits maakt het mogelijk om onafhankelijk van het hoofdbrein te handelen en om te leren, te onthouden en te voelen.
Het hart communiceert met het hoofd en de rest van het lichaam op verschillende manieren: neurologisch (via uitzendingen van zenuwimpulsen), biochemisch (via hormonen en neurotransmitters), biofysisch (via geluids- en drukgolven) en energiek (via elektromagnetische veld interacties). Door deze biologische systemen voor communicatie, heeft het hart een belangrijke invloed op het functioneren van onze hersenen en al onze systemen.
In onze buik zit ruim zeven en een halve meter darmen. Deze darmen verteren ons voedsel, nemen voedingsstoffen op en scheiden afvalstoffen uit. Tevens zorgen zij voor onze afweer: het belangrijkste weerstandsvermogen van de mens komt voort uit de darmen. Er worden cytolysefactoren (tumorremmende stoffen) geproduceerd, immunoglobulinen gesynthetiseerd en er zijn meer dan 70% van alle afweercellen gevestigd. Onze darmflora speelt een belangrijke rol in de regulatie van de HPA as en daarmee in de stressregulatie. Zo zorgt een vermindering van een functionele darmflora voor een toename van stresshormonen.
En de darmen bevatten een eigen zenuwstelsel, met 100 miljoen zenuwcellen, genaamd het Enterische Zenuwstelsel (ENS). Dit bevat meer neuronen dan in het totale ruggenmerg te vinden zijn. Het ENS bevat efferente, afferente en interneuronen, waarmee het informatie kan ontvangen, verwerken en er op kan reageren, zonder tussenkomst van het centrale zenuwstelsel. Het ENS is een onderdeel van het autonome zenuwstelsel, maar kan geheel onafhankelijk hiervan functioneren. Daarnaast worden belangrijke hormonen voor ons welbevinden in onze darmen aangemaakt. Circa 95% van de serotonine en ongeveer 50% van de dopamine in het lichaam bevindt zich in de buik.